Vonk en Co uit Tiel is een echt familiebedrijf dat zijn sporen in de transportsector allang verdiend heeft. Inmiddels staat met Stephan Vonk de derde generatie aan het roer. Openhartig vertelt hij over zijn groei naar CEO van Vonk en Co en zijn visie om het familiebedrijf vitaal te houden. [INHOUD | INDEX TTMnl2025_2_12]
Direct bij binnenkomst in het hoofdkantoor van Vonk en Co in Tiel zie je twee schilderijen hangen. Twee oudere heren. Het zijn Eef en Wim Vonk, neven van elkaar. Eef richtte Vonk en Co op, Wim kwam er later bij. De oprichting was in 1947, in de wederopbouw na de Tweede Wereldoorlog. Eef Vonk reed in Lienden vee voor boeren en kwam in de wegenbouw terecht. De N320 tussen Kesteren en Culemborg is mede door Vonk en Co aangelegd. Een van de relaties van Eef, de opa van de huidige CEO Stephan, werd directeur bij witgoedmerk Marijnen, dat later Zanussi en nog later Electrolux werd. Hij werd opdrachtgever van Vonk en Co. In 1985 trad Stephans vader Eef jr. toe tot het bedrijf. Hij nam het in 1988 over en bouwde het bedrijf verder uit tot dé witgoeddistributeur van Nederland, dat onder meer rijdt voor Bosch, Siemens, Miele, Liebherr, Smeg, Inventum en Sharp. Vonk en Co rijdt ook voor recycler WeCycle. Behalve distributie doet Vonk en Co ook aan warehousing en crossdock, met drie warehouses van in totaal 85.000 m2. Bij Vonk en Co werken 230 mensen.
Witgoed, dat is een bijzondere business. Kun je daar elke dag mee bezig zijn? Hoe vaak kopen mensen nu een nieuwe koelkast of wasmachine?
“Dat zou je denken hè? Gemiddeld wordt een koelkast of wasmachine om de 5 tot 8 jaar vervangen. Maar consumenten kopen ook een nieuwe als ze gaan verhuizen, of om te verduurzamen. En vergeet niet dat Nederland groeit naar 18 miljoen mensen, maar ook individualiseert, met kleinere huishoudens. Elke dag behandelen we 13.000 tot 15.000 apparaten in onze warehouses en distributie.”
Jij werkt nu twintig jaar in het bedrijf en sinds 2019 ben je samen met je zus eigenaar. Dat is een behoorlijk groeipad.
“Dat is het zeker. Als je ziet hoe ik begon, rond mijn 19e… Ik was toen verre van het gezicht dat het bedrijf zou gaan overnemen. Als ik een minuut langer in mijn bed kon blijven liggen ’s ochtends deed ik dat en om klokslag 17.00 uur ’s middags zat ik alweer thuis. Ik had groeipijn, zo zie ik dat nu. Ik wilde ervaring opdoen op de vrachtwagen, maar mijn vader zag meer in een functie op kantoor. Daar ben ik hem nu dankbaar voor want daardoor heb ik nu al veel ervaring in onderhandelen, met mensen omgaan enzovoort. De recessie rond 2010 raakte ons hard, we zijn echt langs het randj e gegaan. In de opbouw na die crisis ben ik me meer met directie gaan bezighouden en dat beviel me goed. Ik merk dat ik met onder flink wat druk, noem het gezonde stress, goed kan functioneren. Daar ga ik echt goed op en het bedrijf blijkbaar ook, want in de afgelopen 10 jaar is het bedrijf en zo’n beetje alles verdrievoudigd.”
En dan ben je nu ook nog eigenaar van het familiebedrijf. Hoe is dat?
“Dat is een heel lang proces geweest, dat al bezig was voordat het formeel werd in 2019. Ik kreeg altijd al veel vrijheid om mijn visie neer te zetten van mijn vader, en ik had het idee dat ik goed leiding zou kunnen geven aan het bedrijf. Een van de spannende onderdelen van de bedrijfsoverdracht was de rolverdeling tussen mij en mijn zusje. Daar hebben we goede gesprekken over gehad en zo kwamen we tot een plan. We zijn nu allebei aandeelhouder maar ik ben operationeel leidinggevende bij Vonk en Co. Ik zet de lijnen uit. Ik ben de afgelopen jaren best gegroeid in mijn rol, ben dominanter en zakelijker geworden. Dat kan best lastig zijn als je naast een zakelijke ook nog een familieband hebt. Maar mijn zus voelt zich nu ook fijn in haar rol en dat heeft onze onderlinge relatie goed gedaan. Onze ouders zien ook dat het zo beter is en dat is fijn. Denk overigens nu niet dat ik hier een soort alleenheerser ben. Ik heb de afgelopen jaren een fijn managementteam om me heen verzameld, die ik echt zaken autonoom kan laten regelen en helemaal kan vertrouwen. Als ik op vakantie ben, kan mijn telefoon uit en draait alles gewoon door.”
Is je vader nu nog actief in het bedrijf?
“Hij was ook nadat ik directeur werd en de aandelenoverdracht was afgerond nog werkzaam in het bedrijf, maar niet meer op managementniveau. Twee jaar geleden werd mijn moeder ziek en dat was een punt om echt af te gaan bouwen naar pensioen. Nu komt hij op maandag en woensdag nog wat buurten maar hij kan het ook loslaten. Hij kan zo drie maanden met vakantie gaan. In onze familie is er altijd veel vertrouwen geweest. Mijn vader zag dat het onderhandelen mij goed afging, dus dat liet hij al snel aan mij over. Net als hij op zijn beurt destijds bepalend is geweest voor de stap richting warehousing. Daar was hij echt een pionier in.”
Je zegt dat je zelf zakelijker bent geworden. Is de sfeer binnen het familiebedrijf nog steeds hetzelfde?
“Ja, we proberen het Vonk-gevoel, de saamhorigheid, nog altijd te benadrukken. We organiseren echt veel activiteiten, mag ik wel zeggen. Veel sportieve ook, we leggen de nadruk op vitaliteit. Die sfeer is goed. Maar het zijn wel andere tijden dan vroeger natuurlijk. Andere mensen, andere business. De bedrijfsvoering is geprofessionaliseerd. Mijn vader had een beroemde natte vinger waarmee hij beslissingen nam. Ik ben samen met hem gaan optimaliseren. Kijken naar kosten, naar klanten. Er bleken klanten bij te zitten waar we geld op toelegden. Daar hebben we afscheid van genomen. Dat is niet altijd makkelijk geweest, maar wel goed. We hebben bij die rendementsslag, of meerdere slagen eigenlijk, veel gehad aan Rogé Megens van Logistiek Verbeteren. Hij is nu mijn vaste adviseur. We sturen nu ook op data en KPI’s. Beladingsgraad van de vrachtauto’s en warehousebezetting in m3/uur zijn er daar twee van.”
Verduurzaming en elektrificatie is een hot item momenteel in de transportbranche. Bij jullie ook?
“Efficiency was altijd al belangrijk voor ons. Het samenvoegen van meerdere merken witgoed was lang ‘not done’, maar wij deden het toch en kregen er uiteindelijk toestemming voor. Dat is echt al lang geleden hoor. Nu kijken we met onze top zes dienstverleners naar het bereiken van meer efficiency, al dan niet met behulp van Districon en Topsector Logistiek. Op deze manier proberen we kosten voor ons en onze klanten in de komende jaren te drukken of zelfs te reduceren. Een idee is om met deze besparingen te investeren in HVO of meer elektrische trucks. De eerste elektrische truck arriveert trouwens dit voorjaar. We willen ook dit jaar nog een beslissing nemen over efficiëntere warehousing. Gaan we een nieuw, groter warehouse bouwen of kopen/huren waardoor we van drie warehouses terug kunnen gaan naar één? Het zijn vragen waar we ons nu over buigen en waar we spoedig een beslissing over nemen. Want een vitaal bedrijf, dat zijn we en willen we blijven. In alle opzichten.”
TEKST: ARJAN VELTHOVEN | FOTO’S: KOOS GROENEWOLD
